روزنامه گل
اینتر میلان سرانجام پس از یک فصل مقتدرانه در سری آ، توانست قهرمانی خودش را قطعی کند و این قهرمانی که به عقیده بسیاری از کارشناسان، از پیش مشخص بود، حاصل فرم بسیار فوق العاده مدیریت و بازیکنان بوده است و نمیتوان این دو عنصر را در کسب بیستمین اسکودتوی آنها نادیده گرفت. آبی ها برای اولین بار در تاریخ در دربی دلامادولینا قهرمانی خود را مسجل کردند و چه جشنی بهتر از قهرمانی و کسب ستاره دوم آن هم پیش چشم هواداران رقیب سنتی؟
موتور هماهنگ
آچربی مرد خستگی ناپذیر اینتر، چالهان اوغلوی خلاق، باستونی همیشه آماده، یان سومر آگاه، فراتسی عاشق و دیگر نامهایی که هر کدام در فصل ۲۰۲۳/۲۴ در پازل تاکتیکی سیمونه اینزاگی خوش درخشیدند تا در نهایت کاپیتان لائوتارو همراه با نیکولو بارلا مسئول بالا بردن اسکودتو در پایان فصل باشند. سیمونه اینزاگی علی رغم نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و همچنین سالهای درخشانی که با لاتزیو داشت، هیچوقت مورد تمجید رسانهها قرار نمیگرفت و همیشه قهرمان نشدن او در لیگ ایتالیا یک ضعف در کارنامه مربیگریاش به شمار میرفت. مردی که با لاتزیوی کم مهره دو مرتبه در شرایط قهرمانی قرار گرفت اما ویروس کرونا با شیوع غیرقابل پیش بینی خود تمام معادلات را برهم زد و این حسرت را به دل او گذاشت. او در اینتر هم جانشین مربی ای شد که نراتزوری را پس از چندین سال بر بام فوتبال ایتالیا رسانده بود و انتظارات از او بسیار زیاد بود. هرچند اینزاگی خیلی زود شیوه بازی خودش را پیاده کرد ولی بدشانسی نراتزوری بار دیگر باعث شد اسکودتو با اشتباهات مرگبار هندانوویچ از دست آنها لیز بخورد. حالا ستاره دوم قرار است روی پیراهن آبی و مشکی پوشان ثبت شود تا در این زمینه از همشهری قرمزپوش خود جلو بیفتند و در بهترین شرایط برای یک سال هواداران میلان باید به فکر کری خوانی اینتریها با اشاره به ستاره دوم پیراهنشان باشند. اینتر برای مرور این قهرمانی نمیتواند هیچ موردی را نادیده بگیرد و اگر روزی، آیندگان به فصل ۲۰۲۳/۲۴ برگشتند باید بدانند که اینتر به عنوان یک تیم موفق به قهرمانی شد. دقیقا همان جیزی که سرمربی آنها به خوبی به آن اشاره کرد و صرف مرور عملکرد انفرادی بازیکنان این تیم، نادیده گرفتن ماهیت فوتبالی است که اینزاگی در سری آ اجرا میکند و این چرخ دنده بدون هر یک از اجزایش، میتوانست به مشکل بخورد!
قهرمان پشت پرده
مطمئنا ترکیب قدرتمند در کنار یک مربی با دانش مهمترین عوامل قهرمانی آبی های شهر میلان در لیگ ایتالیا هستند. اما در این بین نباید از مجموعهای که این چنین مهره های ارزشمندی را گرد هم آورد غافل شد. به جورپه ماروتا معمارِ یوونتوس مدرن میگویند؛ کسی که از پایه گذاران اصلی آقایی بیانکونری برای حدود یک دهه در سری آ بوده اما او برای رسیدن به موفقیت تنها نبوده است. با این حال، تصمیمات شخص ماروتا در نهایت چیزی بود که بیانکونری را از بدترین سالهایش در سری آ، به یکی از بزرگترین تیمهای جهان رسانده است و از طرفی حالا به عنوان یکی از ارکان مدیریتی باشگاه اینتر دومین قهرمانی خود در سری آ با این تیم را تجربه کرد. در هر دو فصل درایت مدیریتی ماروتا امضای قهرمانی اینتر بوده و با نگاه به این فصل، متوجه میشوید که جذب یان سومر بهعنوان جانشین آندره اونانا، به خدمت گرفتن تورام و فراتسی آن هم با توجه به علاقه میلان و یوونتوس و همچنین پر کردن جای خالی میلان اشکرینیار و روملو لوکاکو کاری است که اثر همفکری او و خاویر زانتی بوده است. حالا ماروتا پس از ۸ قهرمانی با یوونتوس، ۲ قهرمانی دیگر هم با اینتر تجربه کرده تا به نوعی با چشیدن طعم ده قهرمانی، به قول ایتالیاییها به یک ستاره باشگاهی که اشاره به ده قهرمانی در لیگ دارد برسد. مدیر کنونی باشگاه اینتر، در ۸ سالگی کفش بازیکنان باشگاه وارسه را واکس میزد. بیست سال بعد و در ۲۸ سالگی، ماروتا رئیس باشگاه وارسه بود. تحت مدیریت بپه، وارسه به سری بیصعود کرد و چند سال هم از بازی کردن در سطح دوم ایتالیا لذت برد. ماروتا بعدها به مونتزا، تیمی دیگر در سری سی رفت و این تیم را به سری بی آورد. پس از چند سال کار کردن در باشگاههایی مثل کومو و راونا، در سال ۱۹۹۵، مائوریتزیو زامپارینی، ماروتا را مدیر باشگاه ونیز کرد. این زوج موفق شدند ونیز را بعد از ۳۰ سال به سری آ بیاورند. دستاوردهای ماروتا در فوتبال ایتالیا بیشمار است و بسیاری از افتخاراتی که به دست آورده از مجموع افتخارات خیلی از تیمهای سری آ بیشتر است. ماروتا صرفا بهعنوان یک مدیر توانسته از مجموع رم، ناپولی، فیورنتینا و لاتزیو قهرمانی بیشتری تجربه کند و با این تفاسیر به نظر میرسد حضورش در هر تیمی ضمانت موفقیت آن تیم است. قطعا حضور او تا سال ۲۰۲۶ یک اتفاق بزرگ برای نراتزوری است و مدیریت یا مالکیت جدید باشگاه اینتر میداند که ماروتا شخصیتی نیست که به سادگی بتوان از آن گذشت.