روزنامه گل
شب تلخ پرسپولیس در اراک، «بازنده» کم نداشت. یکی از مهمترین آنها هم امیررضا رفیعی بود؛ گلر جوانی که تا پیش از این مسابقه به خوبی توانسته بود در غیاب علیرضا بیرانوند از دروازه قرمزها محافظت کند اما ناگهان ورق برگشت و رکوردهای جذاب او بیمحابا بر باد رفت. تا پیش از این، عدد4 برای رفیعی یادآور کلینشیتهای پیاپی و تاریخساز بود؛ آنجا که او به نخستین دروازهبان ادوار لیگ برتر تبدیل شد که توانست در 4بازی نخستین دروازه خود را بسته نگه دارد اما از حالا به بعد این عدد مقدس سر و شکل منحوسی برای امیررضای 22ساله خواهد گرفت؛ چرا که او بعد از 445دقیقه گل نخوردن، از دقیقه 85 تا 120 بازی با آلومینیوم 4گل دریافت کرد و نتوانست مانع از حذف سرخپوشان شود.
اگرچه حالا انتقاد از رفیعی آسانترین کار ممکن است اما منصفانه باید گفت او تا پیش از روشنشدن آتشبار تیم اراکی عملکرد بدی نداشت، چند واکنش خوب نشان داد و همچنان در مهار توپهای بلند و هوایی مسلط کار کرد. به علاوه در برخی از گلهای دریافتی، رد پای مدافعان پررنگتر از رفیعی بود و چهبسا آنها نتوانستند به وظایف خود بهتر عمل کنند. با این همه بهنظر میرسد گلهای دریافتی روی روحیه و اعتمادبهنفس رفیعی هم اثر گذاشت و باعث شد سنگربان سرخها یک خروج اشتباه داشته باشد و یا مثلا روی گل سوم برای مهار توپ از دروازه خارج نشود. بعدتر هم عملکرد ناکافی او در ضربات پنالتی باعث افزایش انتقادات شد.
حقیقت آن است که رفیعی استعداد خوبی دارد اما بعد از کلینشیتهایش بیش از حد مورد توجه قرار گرفت و در موردش بزرگنمایی شد. این به هر حال ذات فوتبال است و محدود به ایران هم نیست. وقتی در تیمهای بزرگ بازی میکنی، عیب و هنرت بیش از حد به چشم میآید. همانطور که برخی از آن تمجیدها واقعگرایانه نبود، بخشی از این تخریبها هم عادلانه نیست. باید به رفیعی دلگرمی داد و یادآوری کرد در کنار حفظ نقاط قوتش، روی رفع معایبش هم متمرکز شود تا آینده بهتری داشته باشد. کاش با او صفر و صدی برخورد نکنیم.
#پیج رسمی روزنامه گل